Η Ρεάλ Μαδρίτης του clasico, ο υποτιμημένος Παντελής Καπετάνος, ο αντι-Τσάβι Γουέιν Ρούνεϊ, το παράπονο των φίλων της Γιουβέντους και ο "κέρβερος" Κρίστιαν Αμπιάτι. Το t-n gr βγάζει τα συμπεράσματά του από την 2η αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League

Τι είδαμε

Το σκόρερ Καπετάνο. Ο "τρόμος" κάθε αθλητικού συντάκτη εν έτει 2012 είναι να συμβεί κάτι με κάποιον Έλληνα που αγωνίζεται στο εξωτερικό και να μην το αντιληφθεί. Είναι πλέον τόσοι πολλοί οι "λεγεωνάριοι", που χάνεται το μέτρημα και καμιά φορά κι η είδηση. Για την αποφυγή τέτοιων περιστατικών, εστιάζουμε το ραντάρ σε κάποιες περιπτώσεις που μας απασχολούν πιο συχνά. Ο Παντελής Καπετάνος, με 33 γκολ σε 87 συμμετοχές με τη Στεάουα Βουκουρεστίου και 20 γκολ σε 45 συμμετοχές με την Κλουζ, είναι ίσως η πιο εξέχουσα περίπτωση. Ένας ποδοσφαιριστής που -καλώς ή κακώς- πήρε την ευκαιρία του στην Εθνική Ελλάδας μόλις το 2010 και που σκοράρει ακατάπαυστα σε ένα πρωτάθλημα σαν το ρουμανικό. Η κίνησή του στο γκολ που σημείωσε απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιβεβαιώνει την εξέλιξη που είχε ως ποδοσφαιριστής από τη στιγμή που αποχώρησε από την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2008. Όσο για το Γιώργο Σαμαρά, παίζοντας σε ένα πιο προβεβλημένο πρωτάθλημα, τουλάχιστον μέχρι τη φετινή απαξίωσή του, χαίρει μεγαλύτερης αναγνώρισης των κατορθωμάτων του. Και ούτε εκείνου είναι λίγα στη Γλασκόβη, με αποκορύφωμα το τέρμα της ιστορικής νίκης της Σέλτικ απέναντι στη Σπαρτάκ Μόσχας.

Τη Ρεάλ του clasico. Αναγεννημένη; Βελτιωμένη; Ανανεωμένη; Απλά Ρεάλ Μαδρίτης. Με μία ενδεκάδα που κόστισε 316.000.000 ευρώ έναντι εκείνης του Άγιαξ που κόστισε 4.900.000 ευρώ. Μία Ρεάλ που έπρεπε να παίξει καθ' αυτόν τον τρόπο, υποτονικά με ξεσπάσματα, εν όψει του clasico που ακολουθεί κι ενδέχεται να της στοιχίσει τον τίτλο σε περίπτωση ήττας. Εδώ και λίγες ημέρες, εκτός αγωνιστικού χώρου, η κόντρα Ζοζέ Μουρίνιο-Σέρχιο Ράμος έχει μονοπωλήσει τα ισπανικά media. Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, ο Ισπανός αμυντικός ήταν βασικός, ακόμα κι ο Κακά αγωνίστηκε (και έβγαλε μια ασίστ) και οι "μερένχες" έκαναν το χρέος τους. Ακόμα κι αν ανασταλτικά παρουσίασαν για ακόμα μία φορά αδυναμίες.
Τον απίστευτο Κρίστιαν Αμπιάτι. Το 2010-2011, όταν η Μίλαν πανηγύρισε τον τίτλο, τα φώτα ήταν πρόδηλο πως θα έπεφταν στα "αστέρια" εκείνης της ομάδας, όπως ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Αλεσάντρε Πάτο, ο Ρομπίνιο, ακόμα κι ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ που έκανε μια χρονιά-έκπληξη. Κανείς δεν κοντοστάθηκε να εξετάσει γιατί η Μίλαν δέχθηκε μόλις 24 γκολ σε 38 αγωνιστικές κι η επόμενη καλύτερη άμυνα δέχθηκε 30 γκολ (Νάπολι, Λάτσιο). Η απάντηση εντοπίζεται στο όνομα του 35χρονου Αμπιάτι, του τερματοφύλακα από το... Αμπιατεγκράσο των προαστίων του Μιλάνου, ο οποίος ποτέ δεν ζήτησε μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα που του αναλογεί. Πάντοτε χαμηλών τόνων, συμβιβασμένος σε 2ο ρόλο για πάνω από μία 10ετία, αλλά όποτε έπαιρνε ευκαιρίες, έδειχνε καλό πρόσωπο. Πριν από δύο χρόνια, ήταν ο πραγματικός MVP των "ροσονέρι". Στο παιχνίδι με τη Ζενίτ, ήταν ο πραγματικός Αμπιάτι. Ικανός για λάθος του πιο άπειρου τερματοφύλακα (έξοδος στο 2ο γκολ των Ρώσων), αλλά και για επεμβάσεις... Τζιανλουίτζι Μπουφόν και Ίκερ Κασίγιας (σουτ του Αλεκσάντρ Ανιουκόφ, φάουλ του Χουλκ κλπ).

 

Τι δεν είδαμε

Τους φιλάθλους της Γιουβέντους. Το γήπεδο της "γηραιάς κυρίας" αποτελεί ένα πραγματικό στολίδι για το ιταλικό ποδόσφαιρο. Όσοι "ύμνοι" κι αν έχουν γραφτεί εδώ και δύο χρόνια, όμως, δεν κρύβεται η κατάσταση που επικρατεί στις εξέδρες. Από τα εγκαίνια του "Γιουβέντους Στέιντιουμ", πολλοί είναι οι αγώνες που τα άδεια καθίσματα στιγματίζουν την θετική εικόνα του συλλόγου εντός αγωνιστικού χώρου. Οι πολλές προσκλήσεις με τις οποίες οι "μπιανκονέρι" προμηθεύουν εταιρίες δεν μπορούν να δικαιολογήσουν σε απόλυτο βαθμό την κατάσταση στην εντός έδρας επανεμφάνιση της Γιουβέντους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Ο κόσμος μπορούσε να ξαναδεί από κοντά το σεντόνι, αλλά μόλις 30.000 φίλαθλοι πείστηκαν γι' αυτό. Τα υπόλοιπα 10.000 καρεκλάκια έμειναν κενά, εξαιτίας της δυσαρέσκειας των φιλάθλων για τις υψηλές τιμές. "Ούτε 10.000 άτομα δεν θα έρχονταν στο 'Ντελε Άλπι'", δικαιολογήθηκε ο πρόεδρος των "μπιανκονέρι", Αντρέα Ανιέλι...
Τα χρήματα που κάνουν τη διαφορά. Στην περυσινή ευρωπαϊκή Μάντσεστερ Σίτι προστέθηκαν τα 51.000.000 ευρώ που κόστισαν οι Χάβι Γκαρθία, Ματία Νάστασιτς και Τζακ Ρόντγουελ. Εάν συνυπολογίσουμε τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για τους υπόλοιπους παίκτες που αγωνίστηκαν για τους "πολίτες" κόντρα στη Ντόρτμουντ, χάνεται το μέτρημα. Κι όμως, η Μπορούσια έφυγε από το Μάντσεστερ με έκδηλη την απογοήτευση από το βαθμό της ισοπαλίας. Στην κορυφαία εμφάνιση των Γερμανών στο θεσμό επί Γίργκεν Κλοπ, θα μπορούσαν να είχαν σκοράρει πολύ περισσότερες φορές εάν ήταν λίγο πιο ψύχραιμοι στην τελική προσπάθεια. Στο αντίπαλο "στρατόπεδο", η λέξη "απειρία" δεν δύναται να προκριθεί ως δικαιολογία για μία ομάδα-συρραφή κορυφαίων παικτών από άλλους συλλόγους με ευρωπαϊκές παρουσίες και το Ρομπέρτο Μαντσίνι που απομακρύνθηκε από την Ίντερ λόγω της αδυναμίας του να διακριθεί στο Champions League. Ομοίως, η Παρί Σεν Ζερμέν δαπάνησε 107.000.000 ευρώ τη φετινή μεταγραφική περίοδο, η Πόρτο εισέπραξε 69.000.000 από το θερινό πάρε-δώσε και στην αναμέτρηση του "Ντραγκάο", οι πρωταθλητές Πορτογαλίας έδωσαν ένα καλό... επενδυτικό μάθημα στους νεόπλουτους αντιπάλους τους.

Το αουτσάιντερ Μονπελιέ. Εάν η Μάλαγα -θεωρητικά- είχε εύκολη αποστολή στο Βέλγιο απέναντι σε μία Άντερλεχτ για την οποία δεν δούλεψε κανένα από τα ατού της, η αντίπαλος του Ολυμπιακού δεν ταξίδευε στη Γερμανία με πολλές ρεαλιστικές προσδοκίες. Παρ' όλα αυτά, απέσπασε ισοπαλία 2-2 από την έδρα της Σάλκε παρότι ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 10 παίκτες. Όπως και κόντρα στην Άρσεναλ, οι πρωταθλητές Γαλλίας προηγήθηκαν στο σκορ, αλλά δεν είχαν την πείρα για να διαχειριστούν αυτό το προβάδισμα. Η αντίπαλος έκανε την ανατροπή και σε αυτό το σημείο αρχίζουν οι διαφορές. Στο παιχνίδι της πρεμιέρας, οι Γάλλοι είχαν κλείσει στην περιοχή της την αγγλική ομάδα στο 2ο ημίχρονο, αλλά δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν αυτήν τη βελτίωση με το τέρμα που θα ισοφάριζε το παιχνίδι σε 2-2. Στο Γκελζενκίρχεν, οι γηπεδούχοι ήταν καλύτεροι, είχαν ευκαιρίες να "σκοτώσουν" το ματς μετά την αποβολή του Γκάρι Μποκαλί στο 52', αλλά οι παίκτες του Ρενέ Ζιράρ ήταν αυτοί που χαμογέλασαν τελευταίοι. Μπορεί να μην προβάλουν ως φαβορί για την πρόκριση, αλλά με αυτές τις δύο εμφανίσεις απαιτούν μεγαλύτερο σεβασμό και προσοχή από αυτόν που κέρδισαν στο άκουσμα της κλήρωσης των ομίλων.

Τι θα δούμε

Το μέσο Γουέιν Ρούνεϊ. Ή τουλάχιστον θα θέλαμε να δούμε, με αφορμή και την εμφάνιση του κορυφαίου Άγγλου επιθετικού στο παιχνίδι με την Κλουζ. Το ερώτημα για το εάν χωράει με το Ρόμπιν φαν Πέρσι στην ίδια ενδεκάδα απαντήθηκε από την αγαστή συνεργασία που είχαν στο παιχνίδι με την Κλουζ στη Ρουμανία. Όταν στην εξίσωση προστεθεί και ο παράγοντας Σίντζι Καγκάβα, όμως, ο Άλεξ Φέργκιουσον θα πρέπει να κάνει νέες αλχημείες για να τους χωρέσει όλους. Το ότι ο Ρούνεϊ μπορεί να αγωνιστεί ως περιφερειακός επιθετικός ή ως οργανωτής ήταν γνωστό. Σε μία περίπτωση που αγωνίζονται κι οι 3, ο Ολλανδός μπορεί να παίξει μπροστά, ο Άγγλος από πίσω του και ο Ιάπωνας να μετατοπιστεί αριστερά. Το πρόβλημα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως, έγκειται στο κέντρο. Εκεί όπου δεν υπάρχει παίκτης με επαρκή ικανότητα ή επαρκή αντοχή για να παίξει ένα ρόλο συνδετικού κρίκου μεταξύ των γραμμών. Παίκτης με επιθετικές αρετές, αλλά και ανασταλτικά προσόντα. Ο Ρούνεϊ έχει αποδείξει πως εκτός από στοιχεία φορ, διαθέτει πάσα ακριβείας, δύναμη στις μεταβιβάσεις για μακρινές μπαλιές (τρανό παράδειγμα η ασίστ στο 2ο γκολ του Φαν Πέρσι στη Ρουμανία) και διορατικότητα. Ταυτόχρονα, έχει αγωνιστεί ακόμα κι ως ακραίο μπακ, στον τελικό του Champions League με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα το 2010-2011, σε μία συνολική προσπάθεια των "κόκκινων διαβόλων" να αντιμετωπίσουν τους Καταλανούς. Όπως και να έχει, τούτη τη στιγμή ο Ρούνεϊ έχει περισσότερα προσόντα από κάθε συμπαίκτη του να καλύψει τη μεγαλύτερη τρύπα που υπάρχει στο ρόστερ των Άγγλων, μεγαλύτερη κι από αυτές στην αμυντική γραμμή. Αυτό που δεν διαθέτει, είναι ο χαρακτηρισμός "μέσος" στην ταυτότητά του.
Την τριπλέτα της Τσέλσι. Το πείραμα της συνύπαρξης Χουάν Μάτα, Εντέν Αζάρ και Όσκαρ στην ίδια ενδεκάδα έπαψε να αποκαλείται έτσι, κατόπιν εντολής του Ρομπέρτο ντι Ματέο, ο οποίος δήλωσε πως απώτερος στόχος του είναι να φτιάξει μία ομάδα που θα βασίζεται σε αυτήν τη "φονική" τριπλέτα μεσοεπιθετικών. Στο παιχνίδι της Δανίας με αντίπαλο τη Νόρτζελαντ ο Ιταλός τεχνικός προτίμησε να αφήσει εκτός τον Αζάρ, όχι για να παρατάξει μία Τσέλσι από τα... παλιά, αλλά για να ρίξει στη μάχη τον εξτρέμ Βίκτορ Μόουζες. Ακόμα κι έτσι, οι τρεις τους έπαιξαν μαζί για 18 λεπτά και σε αυτό το χρονικό διάστημα οι πρωταθλητές Ευρώπης σημείωσαν 2 γκολ και "κλείδωσαν" ένα κατά τα άλλα αμφίρροπο ματς μέχρι εκείνο το σημείο. Ήταν η χρονική στιγμή κατά την οποία οι γηπεδούχοι πίεζαν και απειλούσαν τους Άγγλους, με την τριάδα αξίας 98.000.000 ευρώ να διαχειρίζεται εξαιρετικά την μπάλα και να συμβάλλει καθοριστικά στη νίκη.

  Τις αντοχές Σαχτάρ, ΜΠΑΤΕ. Το ανατολικό μπλοκ μονοπωλείται από τίτλους που αφορούν τις ρωσικές ομάδες τα τελευταία χρόνια. Ουχί άδικα, ακόμα και φέτος, με τα 100.000.000 ευρώ που έδωσε πρόσφατα η Ζενίτ για τους Χουλκ και Άξελ Βίτσελ, η την παρ' ολίγον νίκη της Σπαρτάκ Μόσχας μέσα στο "Καμπ Νόου". Παρ' όλα αυτά, το πραγματικό ενδιαφέρον εντοπίζεται λίγο νοτιότερα. Η Σαχτάρ Ντόνετσκ χάλασε ένα σερί 21 νικηφόρων αγώνων με το 1-1 στο Τορίνο κόντρα στη Γιουβέντους, το οποίο βάσει ευκαιριών και... διαιτησίας (δεν δόθηκε εμφανέστατο πέναλτι και αποβολή στο 0-0) την αδικεί. Στα χνάρια της καλοδουλεμένης ομάδας του Μιρτσέα Λουτσέσκου η ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ, η οποία μετά από 2 συμμετοχές στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης, διαθέτουν την εμπειρία ώστε να αντιμετωπίζουν επιτυχώς προκλήσεις όπως αυτή της Λιλ εκτός έδρας ή της Μπάγερν Μονάχου εντός.