Τα κορυφαία πρωταθλήματα απέχουν ελάχιστες αγωνιστικές από το φινάλε και ανάμεσα στις κατά τεκμήριο 194 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης υπάρχει μόνο μία αήττητη. Και το όνομα αυτής… ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ!
11 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 194 ομάδες κι όμως μόνο μία συνεχίσει τη σεζόν 2011-12 χωρίς να έχει γνωρίσει την ήττα. Το φετινό κατόρθωμα της Γιουβέντους δεν είναι σαν τα άλλα. Η εποχή της παντοδυναμίας -εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου- έχει τελειώσει εδώ και χρόνια. Οι διάσημοι παικταράδες και οι πανάκριβες μετεγγραφές ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Η τελευταία ευρωπαϊκή διάκριση -ο τελικός με τη Μίλαν το 2003- συνέβη όταν ακόμα στην Ελλάδα πρωθυπουργός ήταν ο Σημίτης. Η περσινή σεζόν, όταν η Γιούβε τερμάτισε 7η με 10 ήττες, ήταν πιο… καταστροφική κι από το 2006, όταν της αφαιρέθηκε ο τίτλος και υποβιβάστηκε στη SerieB. Κι όμως…ο πρωτάθλημα έχει δρόμο ακόμα, αλλά η Μεγάλη Κυρία, είναι στο σωστό δρόμο, μετά από έξι σεζόν, που στοίχειωναν σαν εφιάλτης (όχι πάντα άδικα) το καμάρι της οικογένειας Ανιέλι. Λένε ότι το ιταλικό ποδόσφαιρο χωρίζεται σε «Γιουβεντίνους» και «αντιΓιουβεντίνους», μια άποψη που έχει φανατικούς υποστηρικτές και εξίσου φανατικούς πολέμιους. Φέτος πάντως, οι Γιουβεντίνοι έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν και οι αντιΓιουβεντίνοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Η Γιούβε επέστρεψε και το έκανε στηριζόμενη στις δυνάμεις της. Αν καταφέρει να κτίσει μια νέα αυτοκρατορία, δεν θα το κάνει όπως η Ίντερ (πρωτάθλημα στα χαρτιά και κυριαρχία στο πιο αποδυναμωμένο Καμπιονάτο όλων των εποχών), αλλά όπως κάνουν όλες οι μεγάλες ομάδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο και στηριζόμενη σε παίκτες, που φορώντας τη φανέλα της αλλάζουν επίπεδο.